Marianne Cok-van Lier (1879-1943)

Marianne Cok-van Lier, Den Haag, 7 augustus 1879 – Auschwitz, 12 februari 1943

Haar ouders waren Felix van Lier (Den Haag, 17 september 1847 – 25 november 1900), kleermaker van beroep, en Naatje Frank, Amsterdam, 27 december 1851 – Den Haag, 3 november 1939. Haar grootouders waren Rosalie van Lier en ‘onbekend’ (Felix van Lier is alleen erkend door zijn moeder, Rosalie van Lier, en draagt daarom ook haar achternaam), en van moederszijde Jacob Simon Frank en Abigael Salom (Betje) del Valle. Haar beide ouders zijn dus vóór WO II overleden.
Marianne had vijf oudere broers en zussen, Rosalie (18 mei 1871, overleden in Sobibor, 5 maart 1941); Elisabeth (27 mei 1873, overleden in Sobibor, 21 mei 1943); Jacques, 24 april 1875, overleden 25 februari 1953 in Worthing (GB), hij werd genoemd “The Paganini of cellists”, Rebecca (26 januari 1877, overleden ?) en Simon Nomo Nescio (21 maart 1878, overleden 21 april 1966 in Bournemouth (GB). Van hem bestaat er o.a. een foto waar hij te zien is in het “Herr von Leer’s Orchestra”. Lees hier meer over het lot van deze tak van de familie. Simon was in elk geval al in 1901 in Engeland, en verdiende daar, net als blijkbaar broer Jacques, de kost als musicus. Zijn vrouw Flora en dochters Felicia en Beatrix gingen terug naar Nederland, Simon bleef in Engeland. Flora en Felicia kwamen om in Auschwitz, Beatrix en haar drie zoons overleefden Theresienstadt. Beatrix’ echtgenoot Leonard Frank stierf in Auschwitz. Hun zoon Steven Frank leefde na de oorlog in Engeland en was daar heel actief in de Holocaust Education Trust en hij gaf veel van zijn documenten aan het National Holocaust Centre en Museum in Laxton (GB). Hier een verslag van een lezing die hij in 2022 gaf op Eton College.
Na Marianne zou haar moeder nog 7 kinderen krijgen. Maar waarschijnlijk bleef daarvan alleen haar zusje Esther (geboren 23 maart 1884) in leven. Zij kwam om in Sobibor op 14 mei 1943.
Marianne’s moeder, Naatje van Lier-Frank zou nog twee keer hertrouwen: met Andreas Benjamin Italianer 14 februari 1865-16 augustus 1910 (foto van zijn graf) en met Abraham Spier, 19 november 1859-22 juli 1933.
Marianne trouwde zelf op 31 juli 1912 met Machiel (Michel) Cok (Amsterdam, 1 april 1880 – 4 november 1929), handelsreizger van beroep, zoon van Abraham Cok en Eva Italiaander. Vanaf haar vijftigste was ze dus weduwe. Maar ze bleef zijn naam wel dragen. Op haar gedenksteen op het Holocaust namenmonument in Amsterdam staat zij dan ook vermeld als Marianne Cok-van Lier.
Machiel en Marianne kregen één dochter, Eveline (Lini). Die werd geboren in Amsterdam, 17 april 1915. Lini trouwde op 1 juli 1939 met Aron Lopes Dias (Amsterdam, 6 juni 1911 – Auschwitz 31 maart 1944). Aron was marktkoopman. Pieter Lodewijk Takstraat 6hs. was het adres dat op de registratiekaart (Westerbork) van Aron staat. Dus waarschijnlijk woonden Lini en Aron daar. De P.L. Takstraat maakte deel uit van woningcomplex De Dageraad (nu rijksmonument). De Dageraad was een socialistische woningbouwvereniging. Het woningcomplex was gebouwd in 1922 in de stijl van de Amsterdamse School.
Marianne’s laatste adres was: Van Woustraat 208 huis, Amsterdam (De Pijp). Dit huis deelde ze een tijd lang (in elk geval in augustus 1941) met Eva Kwieser. Deze laatste woonde later Vechtstraat 57I, Amsterdam samen met een andere vrouw, Sientje Meijers de Vries. Eva Kwieser kwam op 43 jarige leeftijd om in Auschwitz (19 februari 1943) en Sientje Meijers de Vries op 64 jarige leeftijd (17 september 1942).
Op het adres Van Woustraat 208 was in 1922 een modezaak gevestigd: Alida Blog Modes. Gezien haar advertentie met Hebreeuwse letters was ook zij Joods. Het zou kunnen dat Marianne hier later haar dameshoedenzaak had. Nu zit op deze locatie Indiaas restaurant Tulsi.
Marianne en Lini zijn op 9 november 1943 gedeporteerd vanuit Kamp Westerbork naar Auschwitz, waar ze na aankomst zijn vergast. In Westerbork zaten ze in barak 61. Aron, Eveline’s echtgenoot zat vanaf 3 oktober 1942 in Westerbork (barak 59). Op 7 september 1943 is hij op transport gezet naar Auschwitz, waar hij op 31 maart 1944 is omgekomen.