Werk in uitvoering!
Dankzij familie – Willy´s jongste zus Kirsten en haar gezin – en collegiaal-vriendschappelijke contacten met onze Zwitserse groene schoolpleinen- en natuurspeelcollega’s Alex Oberholzer en Lore Lässer, bezochten we sinds de late jaren ’80 van de vorige eeuw relatief regelmatig het zo keurige, vrijgevochten landje in de Alpen.
- Ons eerste, meerdaagse verblijf in Zwitserland gebeurde ongepland, maar bleek uiteindelijk ontroerend en onvergetelijk. Het gebeurde aan het eind van onze eerste reis naar Italië (lees hier meer, tweede helft van de tekst), in Locarno e.o., op de laatste dagen van februari en 1 maart 1975.
- In het voorjaar van 1989 bezochten we voor de eerste keer bioloog/PABO-docent Alex Oberholzer en zijn vrouw Lore Lässer in hun woonoord Solothurn. We zouden elkaar nog regelmatig in hun eigen land, maar ook in Nederland en Duitsland ontmoeten.
- Kirsten en Peter bezochten we voor het eerst tijdens een Zwitserlandreis tussen 11-18 mei 1997. Hun eerste woning bevond zich in een boerderij in Gollion.
Op deze reis waren we weer te gast bij Alex en Lore in Solothurn, maar ook op tuin- en thuisbezoek bij een Zwitserse Oase-abonnee, Verena Groeneveld in Bern en omgeving. Onderweg stapten wij op aanraden van Alex ook nog enkele uren uit in het mooie stadje Fribourg (Freiburg).
- Eind augustus 2001 was er een extra reden om naar Zwitserland te reizen: Kirsten en Peter, trotse ouders van een mooie, gezonde en levendige jongen, Yannis! Hij was net 10 weken oud toen we elkaar begin november voor het eerst ontmoetten. En toch werden we weer enorm verwend en reden we samen via het Rhônedal de Alpen in tot op 2100 m! Yannis’ hoogtedoop en koude test, onvergetelijke momenten!
- 2 – 9 mei 2004: We zaten aan het begin van ons project Springzaad en de voorbereidingsfase van ons boek “Vrij spel voor natuur en kinderen”. Tijd voor een reis langs de schoolnatuurtuinen, tuinen bij kinderdagverblijven, buurt- en speeltuinlocaties van meer natuurrijke aard van onze Zwitserse collega Alex Oberholzer in Solothurn en wijde omgeving. Van maandagavond tot donderdagochtend 3-6 mei verzorgden Alex en zijn vrouw Lore Lässer ons meer dan voorbeeldig: uitstekende maaltijden en overnachting, maar ook een prima programma met mooie speelplekken en groene schooltuinen!
Even op kraamvisite in Gollion, 7-8 mei 2004
Na Alex en Lore bezochten we ook nog kort (schoon-)zus Kirsten, haar man Peter, zoon Yannis, maar vooral ook de pas 11 dagen oude Anouk in Gollion (zie boven): een klein, lief schatje van amper 3 kg… Aangrijpend!
Op de terugreis naar Nederland bezochten we in Freiburg op aanraden van Alex Oberholzer nog enkele speelnatuurplekken in dit mekka van de speelnatuur. Regelmatig werd hij in de beginfase om raad gevraagd.
Verhuisd naar Monnaz
25 t/m 30 maart 2006 bezochten wij Kirsten, Peter, Yannis en Anouk in Monnaz, op hun tweede woonadres in Zwitserland. Een dorp van nog geen 400 inwoners, eveneens in het kanton Vaud gelegen. Twee dagen heen en weer op reis naar Zwitserland en vier heerlijke dagen verblijvend en famille. Intussen was de huishouding dus gegroeid met een meisje, Anouk.
Zij woonden prachtig in dit heel rustige, Franstalige boerendorp, met uitzicht op een fraaie burcht – Vufflens-le-Château – die je na een wandeling door een smal, diep dal met bergbeek binnen 20 minuten kon bereiken. De hellingbossen onderweg kenden een weelderige, prachtige flora: nooit zoveel Stengelloze sleutelbloemen gezien, maar ook prachtige groeiplekken van Wilde narcissen, Gevlekt longkruid, sterhyacinten, Bosbingelkruid, Maartse viooltjes…
Tegelijkertijd zagen we boven ons twee stelletjes Zwarte wouwen zweven! Eerder al hadden we in de wijnbergmuren vele muurhagedissen, vlinders en een grote bijensoort – totaal zwart met blauwe ondervleugels – de zon zien opzoeken. Een van die heerlijke zonnige lentedagen, zondag 26 maart 2006! Dit was ook de dag waar we voor het eerst het hele laat-winterse Alpenpanorama, inclusief de Mont Blanc boven het Meer van Genève konden bewonderen. Bijna te mooi, een Ansichtkaartengevoel!
Voor de rest was het weer wisselvalig tot echt regenachtig zodat we voldoende tijd hadden voor verhalen, om bij te praten, de kinderen beter te leren kennen, hun school (Yannis) en kinderdagverblijf (Anouk) resp. de werkplek van Kirsten en Peter te kunnen bezoeken. Woensdag reden we nog wel naar het prachtige dorpje met abdij Romainmôtier voor een mooie rondwandeling. Heerlijke dagen!
Tussen 2006 en 2012 hebben we Kirsten en haar gezin blijkbaar vooral in Duitsland en in Nederland ontmoet. Alex en Lore Oberholzer-Lässer ontmoetten we nog wel tijdens een bijeenkomst van onze Duitse zusterorganisatie Naturgarten e.V. in Grünberg, eind januari 2010 en tijdens een Zwitserse Naturgartentag “Über die Grenzen hinaus” aan de ZHAW in Wädenswil, 11 maart 2011.
Hoe hartelijk ook, zo’n weerzien op drukke bijeenkomsten, waar je ook nog een spannende bijdrage moet leveren, heeft toch ook zijn beperkingen.
House warming in St. Livres
22 – 25 februari 2013:
Op reis naar Rome – waar Willy zijn 60e verjaardag wenste te vieren – bezochten we ook nog een lang weekeind Kirsten en haar familie. Zij allen wilden ons graag en met gepaste trots hun fraaie nieuwe huis in St. Livres, in de Zwitserse Jura, niet ver van het Meer van Genève, laten zien en beleven. En ook hun bureau in St. Sulpice direct aan het meer.
Na een rustige aanloop vanaf Texel, 8.40 uur, met een bus, de veerboot, nog een bus, en een relatief langzame trein naar Amsterdam, stapten we hier achtereenvolgens in snelle treinen naar Brussel, Parijs en Lausanne waar we al om 19.47 uur arriveerden. En vandaar kostte het weinig tijd voor we om 20.15 uur in Morges binnenreden waar, verrassing, Peter en Anouk op ons stonden te wachten. Kirsten was met te veel vertraging uit Brussel vertrokken en kon dus niet samen met ons in Lausanne binnenkomen. Met z´n vieren dus naar St. Livres. Even rondkijken in het ruime, moderne en nieuwe huis met een flinke voor- en nog grotere achtertuin gelegen tegen weiland en bosrand aan. “B & B Boszicht met eigen douche” vanuit de ruime gastenkamer waar we snel onze spulletjes neer zetten. Terwijl Peter voor een tweede keer de toer naar Morges moest rijden om ook Kirsten van het station op te halen, lieten de kinderen Anouk en Yannis ons enthousiast hun kamers op de bovenverdieping en de rest van het huis zien. Weerzien met Kirsten al voor de bezichtiging helemaal rond was! Ondanks hun moeheid zorgden Peter en Kirsten toch nog gauw voor een snelle spaghetti-maaltijd en dat de kinderen naar bed gingen. Afrondend praatten we daarna nog enigszins bij en vonden ze ook nog tijd om naar onze zeer welgemeende complimenten te luisteren. Arme Peter en Kirsten, een lange werk- en reisdag en dan nog familie over de vloer. Het werd toch nog 0.15 uur voor we in bed lagen.
23 februari: Uitslapen en een heerlijk loom zaterdagontbijt. Voor de lunch met wafels wel nog een wandelingetje door het aardige dorp en de nabije wijnbergen met fraaie vergezichten richting het Meer van Genève en de hoogste Alpentoppen. Koud was het! En natuurlijk moesten wij ook allen telefonisch Willy’s oudste zus met haar 61e verjaardag feliciteren. Er hingen ook al gauw de heerlijke geuren van een zeer lekker Indiaas lamsgerecht in huis. De mannen bezochten vervolgens een zaalvoetbaltoernooi in Morges om Yannis op passende wijze aan te moedigen… Willy herinnerde het vooral aan zijn eigen handbaljeugd. Thuis in St. Livres was er tijd voor een relaxte dag met foto’s en filmpjes kijken, lezen, spelletjes, koken, eten… Een fijne dag en famille!
24 februari: Voortzetting met een heel rustige zondagmorgen in familiaire kring. Kirsten, Anouk en Willy bereidden en bakten een appeltaart resp. een hazelnootkrans ’ter verhoging van de feestsfeer’. We praatten een beetje over Europese subsidies, speelden met de kinderen, voor we tussen 14 – 16 uur tijdens een mooie familiewandeling de wijdere omgeving verkenden: door de heuvels, wijnbergen, langs een wilde rivier naar het nabije stadje Aubonne en vandaar weer terug naar huis. Marianne bleef in huis, blij dat zij een 12-tal belangrijke mails nog bij heeft kunnen werken…
25 februari: Een (school- en werk)dag waar we tot ’s middags om 14 uur achtereenvolgens van iedereen afscheid konden nemen: eerst, al om 7.40 uur, van Peter en de beide kinderen, ontroerende momenten. Dan rustig met z’n drieën ontbeten, en met (nog een) koffie tijd om even in alle rust met Kirsten te praten. Samen gingen we dan nog voor de middag naar hun werkplek in St. Sulpice aan het Meer van Genève, waar Kirsten, Peter en drie medewerkers over een riante kantoorruimte beschikken. Even in de ruimtes kijken en dan nog een korte wandeling naar het zeer rustige, winterse meer. Nog even met Peter op het kantoor een kleine lunch, nog eens afscheid nemen en dan bracht Kirsten ons nog gauw naar Lausanne CS waar zij ons stipt om 14.18 uur in de TGV naar Milaan kon uitzwaaien.
Vanuit Dijon op bezoek in St. Livres
1 – 5 oktober 2015
1 oktober: Na een snel ontbijt, opruimen en pakken vertrokken we om 9.35 uur per TGV vanaf station Dijon na een deels mooie reis door de Franse Jura naar Morges aan het Meer van Genève, waar Kirsten ons exact om 12 uur met een nieuwe ‘Nissan-familieauto’ kwam ophalen. Extra sightseeing dankzij meerdere omleidingen op de route naar St. Livres: wat is het toch een mooie landelijke streek met wijnbergen, fraaie panorama’s onderweg en een mooi buurdorp met opvallend kasteel (Vufflens-le-Chateau). Thuis eerst even de tuin-in-wording bewonderd en daarna een zeer lekkere Käsekuchen met elkaar genoten. En we mochten een kleine bijdrage – advies – leveren voor de tuin: een dorpje of tien verder kochten we bij een specialistische rozenkwekerij een prachtige donkerrode roos, 1,50 m, struikvormig, enkelvoudig. Vandaar even langs het nabije, mooie stadje Aubonne, daar even wat rondgekeken op het burchtterrein en het reliëfrijke, lager gelegen stadje. Weer thuis kwam Anouk ook binnen: ondertussen 1,30 groot, lenig als een kat, wervelde ze, een rad na het andere slaand, door de tuin. Tegen half 6 zouden Peter en Yannis binnenkomen en terwijl de couscous met schapenvlees en pruimen in voorbereiding was werkte ieder van ons nog even aan zijn laptop of smartphone…
2 oktober: Toen we uitgeslapen een na de ander de woonkamer in kwamen wandelen had Kirsten al voor een ontbijttafel gezorgd en er stonden een tiental glazen te wachten op vulling: abrikozen-sinaasappeljam. Heerlijk ontbeten. Samen een dagje uit met Kirsten stond voor vandaag op het programma. Maar eerst nog een paar lege flessen melk bij een mooi boerenbedrijf om de hoek bij de melkmachine zetten. Die haal je dan ’s avonds gevuld weer op. In rap Frans praatten die beiden dan ook nog over een half varken dat Peter en Kirsten besteld hadden. Hoe en wat ze aan vlees wensten. Tegen 10.15 uur met hun Nissan-busje begonnen aan een heerlijk dagje uit: eerst naar beneden richting Meer van Genève dan weer omhoog van 400 naar 1250 m, omhoog ‘kruipend’ via smalle landweggetjes met veel haarspeldbochten; te heiig voor mooie vergezichten (vage bergen van over de 2000 m, Berner Alpen). Wel perfect voor een fantastische wandeling door een superb natuurgebied: het Marais de Tenasses, hoogveenreservaat met veel ons onbekende soorten waaronder een vleesetende plantensoort (ontsnapte exoot???) met enorm grote bloemkelken in prachtige kleurpatronen met veel andere exquise soorten, zoals moerasrozemarijn, zeldzame veenbes- en heidesoorten en veenmospakketten.
Nooit zo iets gezien, waanzinnig mooi!!! Vandaar dan een pad, Sentier d’Eremite, gewandeld door een heerlijk, paddenstoelrijk en oud bos met spannende ondergroei en bomen, voor we weer, 800 m naar beneden, terugreden naar het
grote meer richting Chateau de Chillon. Een prachtige 13e eeuwse burcht fraai op een rotspunt in het Meer van Genève gelegen en historisch en strategisch van groot belang. Zeker een uurtje lang de kasteelzalen, torens, kelders, kapel en houten omlopen bekeken. Bij een buvette koffie, thee en iets lekkers met prachtig uitzicht over het meer genuttigd.
Op weg naar huis, rijdend langs het meer nog in een mooi dorp aan de oevers, Lutry, een prachtig dagje uit sfeervol afgesloten. Tegen 19 uur kwamen we terug in St. Livres en rondden de dag tegen 22.30 uur af in een prettig oud restaurant in het dorp.
3 en 4 oktober: Zaterdag 3 oktober werd een dag ‘all in the family’, met marktbezoek in het nabije stadje Morges aan het Meer van Genève. Behalve voor de boodschappen zorgden we ook al wandelend langs eetkramen voor een geslaagd uitstapje. Weer thuis splitste de groep zich klassiek: Willy en Peter gingen Yannis in Bussigny tijdens een C-jeugd voetbalpartij toejuichen (toch 2:3 verloren…); Kirsten, Marianne en Anouk vermaakten zich thuis. Willy heeft wel samen met Kirsten de roos (zie boven) op een goeie groeiplek geplant.
Zondag 4 oktober begon heerlijk met uitslapen en een uitgebreid ontbijt op terras in de nog warme oktoberzon. Daarna moest een appeltaart nog voorbereid worden, het huiswerk van de kinderen gecheckt worden, voor we in de vroege middag zonder Yannis (wiskundeproefwerk voorbereiden), na een spannende haarspeldbochten-tour, ruim 15 km de Jura in naar Col du Marchairuz op 1400 m hoogte. Boven dan een mooie wandeling met z’n vieren door mooie bossen, weilanden met een superrijke kalkflora, Karst, en een tussenbergtop, Mont de Bière Derrière, met prachtig uitzicht op de hele rij Alpentoppers, waaronder de allerhoogste, de Mont Blanc. Even een hele poos tussen de gentianen gezeten en vol eerbied naar de hoge bergen en het grote meer gekeken. Terug wandelden we via kleine bergpaden (dankzij GPS) door enorm soortenrijk bos en kalkrijk grasland – smullen voor florafreaks – naar ons uitgangspunt. En thuis stond dan een heerlijke walnoten-appeltaart op ons te wachten en later een grote bakplaat vol pizza die we met z’n zessen helemaal opaten…
Maandag 5 oktober reisden we ’s ochtends via Lausanne, Neuchâtel en Basel naar Freiburg im Breisgau. Hier verbleven we nog tot 11 oktober: weerzien met de stad, maar ook het nabije Zwarte Woud.
Met de Paasdagen in Genève, St. Livres en wijde omgeving
Paasweekeind 20 -22 april 2019
Na een ontspannen ontbijt met Kirsten hebben we samen op de zaterdag voor Pasen (20.4.2019) een heerlijke lentewandeling door het dal van de Aubonne ondernomen: van 11 – 15.30 uur langs een wilde beek met frisse hellingbossen genietend van de hele voorjaarsflora van de Zwitserse Jura, maar ook van het heel afwisselende groen van een fraai arboretum.
Pauzeren deden we in het restaurant van het Arboretum en op de weg terug wandelden we door liefelijk boerenland met heerlijke Alpen vista’s. Erg mooi, vooral ook de rijke vogelzang, de vele vlinders – massa’s oranjetipjes, maar ook enkele parelmoervlinders en koningspages – en de zeldzame rode en zwarte wouwen, cirkelend hoog in de lucht. Weer thuis vielen we als het ware in een erg lekkere frambozentaart…
1e Paasdag: Voor het ontbijt even met Kirsten echte en chocolade eitjes resp. kleine cadeautjes in de tuin verstopt. Laatste keer denken we… Na een uitbundig paasontbijt met de trein van 12.19 uur uit Allaman naar Genève waar we een half uur later arriveerden. We hebben ons samen tot 17.15 uur in de oude stad van Genève vermaakt, het oudste huis (museum) van de stad bezocht, op een terras een tweede koffie gedronken, een mooi vesting park en een markt bezocht. Zijn vervolgens langs de Rhôneoever geslenterd, hadden het gevoel door een Franse stad te wandelen, alleen iets strenger, grijzer, licht mondain hier en daar, maar vooral niet druk op de 1e Paasdag! Voor Kirsten bleek die wandeling ook bijzonder omdat wij wandelend kilometers aan elkaar regen die zij anders alleen via de auto en trein, of apart bezocht, waarvan zij nu de verbinding begreep.
Op de terugweg naar huis, onze zwager Peter nog op station Morges van de trein opgehaald. Bijpraten, uitrusten, etensvoorbereidingen, samen heerlijke eten tot ongeveer 22 uur…
2e Paasdag: Tussen 9 en 10 uur druppelde iedereen binnen voor zijn ontbijt waar we ons allen de tijd voor namen. Ergens tegen de middag gingen we weer met Kirsten op stap, de Hoge Jura in. Doel was een heerlijk klein dorpje met een indrukwekkend oud en fraai kloostercomplex: Romainmôtier. Daar lieten we ons ruim de tijd om het prachtige dorpje en de abdij te bezichtigen en wandelden uiteindelijk langs de Nozon, een onstuimige bergbeek, door fraaie bossen terug naar het dorp.
In het dorp dronken we in een kleine brasserie een erg lekker donker en zwaar bier voor we weer iets na 17 uur in St. Livrès. Daarna lieten we ons de tijd om rustig een aperitiefje met tapas te nemen voor we aan een gezellige BBQ begonnen en de hele avond nog doorpraatten over de dagen met elkaar, de familie, uiteindelijk over ‘god en de wereld’ (‘alles en nog wat’, grenzeloos, ook in tijd als je niet oplet…). De volgende ochtend zouden we pas tegen de middag richting Freiburg in Duitsland vertrekken.
Post Corona: 4 dagen in Zwitserland
28 oktober t/m 1 november 2022
- eind mei 2025,