Bestuurslid Stichting Oase, lente 2016 – juni 2019
We kenden Paul al 23 jaar toen hij in 2016 aan zijn bestuurdersperiode begon. Zelf bevonden we ons op dat moment aan het begin van onze afscheidsfase. Een te korte tijd voor Paul om als bestuurder – vooral ook in deze fase van transitie – nog ‘echt op stoom te komen’. Want een ding is zeker: Paul kon je niet opjutten tot een ongewenst tempo. We zien ‘m nog rustig wandelen van het vml. klooster in Beuningen naar de nabije bushalte (300-400 m). Paul liep geen stap harder als hij de bus al zag aankomen. Die wachtte wel op hem. En dat was ook zo! Zijn bedachtzame, vriendelijke en sociale omgang met mensen was (en is!) voorbeeldig en voor ons beiden altijd een bron van onthaasting én ontspanning geweest!
Kennismaking met Paul, eerste samenwerking
Paul leerden wij 31.3.1993 kennen tijdens een dialezing in Heumens Heem, het heemtuingebouw van Heemtuin Malden (Gld.). De avond was sfeervol, druk, de Maldense heemtuinvrienden vierden hun derde lustrum en hadden ons gevraagd hun fraaie, ruime heemtuin (8 ha.) in een wat ruimer, liefst landelijk kader te plaatsen. Paul werkte er anderhalf jaar lang als heemtuinbeheerder in het kader van zijn vervangende dienstplicht – dat schiep toch gelijk een band met Willy.
Geen half jaar later, 21 september, belde Paul ons voor het eerst met de vraag of we ergens in Heemtuinland leuk beheerwerk voor hem wisten. Niet zo direct. Wel beloofden we Paul, hem als werkzoekende te onthouden en hem bijtijds te tippen, mochten we iets leuks horen. Ondertussen werd ons tuinplan in Beuningen steeds serieuzer en denkend aan het toekomstige beheerwerk herinnerden we ons Paul weer. Ergens begin van het jaar belde Willy hem met de vraag, of hij in principe zin zou hebben bij de opbouw van een nieuwe natuurrijke tuin mee te werken. 2 februari maakten wij een afspraak, 16 februari kwam Paul voor het eerst langs. We praatten over de mogelijkheden, keken naar de tuin. En sindsdien kwam Paul jarenlang steeds weer met nieuwe ideeën en veel zin naar Beuningen. Hij was in deze fase, 1994 – 1996, ook vanwege zijn vele sociale contacten, heel belangrijk voor ons! Voor een eerste goede indruk van het werk dat Paul en zijn vrienden verzetten kun je het best de volgende scherfjes bekijken: Voorgeschiedenis Oasetuin + Aanleg Oasetuin + Vlinderheuvel + Lemen paviljoen.
Ondanks alle liefde voor de Oasetuin in Beuningen en de collega’s begon bij Paul na ruim twee jaar onbezoldigd werk iets te dringen, van binnen en/of buiten. Hij wilde graag onafhankelijker werken, maar durfde nog niet direct een eigen bedrijf op te starten. In lunchpauzes hebben we er vaak over gepraat (ook met vele andere mensen uit ons netwerk). Toen was er in de zomer 1996 die vacature bij het gerenommeerde hoveniersbedrijf Copijn in Utrecht, meewerkend voorman ecologische projecten, dé tussentijdse uitdaging in loondienst voor Paul; en na 6 jaar en nog een jaar HBO-studie bovenop, durfde Paul zijn eigen bedrijf te beginnen. In 2002 richtte hij als Ecologisch hovenier en landschapsontwerper Buro Buiten Ruimte op. Wij waren plaatsvervangend trots op hem!
In samenwerking met andere bedrijven werkt hij sindsdien aan kleine en grote groenprojecten voor kinderdagverblijven, scholen, bewonersgroepen, zorgboerderijen en natuur- en milieucentra. In zijn werk vormen ecologie en het samenwerken met mensen de inspiratiebron tot het creëren van heerlijke tuinen en landschappen om te spelen, leren, ontdekken en ontmoeten.
Na zijn verzelfstandiging verloren we Paul niet uit het oog: dankzij Wilde Weelde zagen we hem enkele keren per jaar, heerlijk bijpraten. En soms deed Paul ook mee met excursies van Stichting Oase of Springzaad, zeker als de recycling gedachte en de ecologie hoog in het vaandel stonden. Zijn eerste succesgolf was het omzetten van een groot aantal ontwerpen van Sigrun Lobst (Aardrijk, Rotterdam) voor natuurlijke speelruimte bij kinderdagverblijven in Hilversum in speelse, avontuurlijke buitenruimtes; later volgden vele groene schoolpleinen (vooral) in het Utrechtse en op de Veluwe. Beide golven zorgden twee keer voor mooie excursiedagen in de ‘biotoop van Paul van Eerd’. (2007 en 2011). En ook de opening van natuurspeelbos De Boswerf in Zeist, zijn woonomgeving, 15 maart 2009, wilden velen niet missen.
Vanaf 2009, het jaar van onze verhuizing naar Texel, kwam er voor ons beiden, maar ook voor Paul, zijn vrouw Manon en hun kinderen Rutger en Roos, een nieuwe uitdaging bij, elkaar af en toe in de zomervakantie ontspannen in echte speelnatuur te ontmoeten. Heerlijk!!!
4 augustus 2022 belde Paul dat zij weer eens op Texel zaten. Deze keer op de boerencamping van Piet van Groningen, in Oasekringen bekend als sneeuwklokjeskweker. Maar even, op fietstour van thuis, langs het IJsselmeer, Vlieland en de spannende overtocht naar Texel. Een paar uurtjes later zaten we op de camping, kopje kruidenthee, bijpraten over het jongste verleden. Voor dat het Roos en Rutger -ondertussen 12 en 14 jaar oud- al te zeer zou vervelen besloten we samen een kaartspelletje te wagen: ezelen, nooit van gehoord. Natuurlijk verloren wij kansloos… Voor het al te koud en laat werd is Willy nog met Paul even gaan kijken naar het nieuwe fietspad door de nieuwe duinen (PHP Zanddijk) langs de nabije Waddenkust. Mooie afronding! Beetje een brok in de keel bij het afscheid: want over nog eens 4-5 jaar….
Maar nee: twee dagen later ontmoeten we heel toevallig Manon en Roos in de trein tot Alkmaar. Net genoeg tijd om het allernieuwste nieuws weer uit te wisselen!
De auteur Paul van Eerd
Paul zocht altijd het interdisciplinaire, en dat zeker niet alleen bij tuinprojecten: bij alle drie artikelen zocht hij óf voor de nodige aanvullende expertise in zijn directe werkomgeving, óf, in de dankbetuiging aan Louis Le Roy maakte hij deel uit van een compilatie van heel persoonlijke bijdragen (1 bladzijde lang).
- Samen bouwen aan de Groenkapel (i.s.m. Margriet Visser, collega bij Copijn bv)
- Met dank aan – compilatie van dankbetuigingen aan Louis le Roy, bijdrage van Paul, bladzijde 7
- Minkemacollege – Leren en chillen in de schooltuin (i.s.m.biologiedocent Rob Hofman)
In de correspondentie- en dagboeksfeer heeft Paul bij Stichting Oase ook duidelijke sporen achtergelaten: in de beginjaren in Beuningen, 1995-1996, schreef hij regelmatig in ons tuindagboek en zijn er b.v. keurige beplantingslijsten en -schetsen van struiken en bomen bewaard gebleven. Paul liet ons ook meeleven met wezenlijke momenten in zijn leven – de geboortekaarten van Rutger en Roos -, en af en toe van zijn vakantiereizen, zeker toen hij meer en meer van onze voorliefdes op de hoogte raakte. Mooi recent verhaal: 2022 bezochten wij een week lang Chartres en daar o.m. ook het befaamde La maison Picassiette, een erf en gebouwen vol kleurrijke mozaïeken. Zonder speciaal doel verzamelde de begraafplaatsveger Raymond Isidore glas – en porseleinscherven, stukjes vaatwerk, die hij in zijn tuin bewaarde, wat hem de bijnaam Picassiette (bordendief) bezorgde bij de mensen uit de buurt. En wat een mens dan in een leven kan realiseren: 825 m2 mozaïeken in tientallen jaren tot 1964… Paul stuurde ons al in 2002 een kaart van deze plek: even een knipoog naar onze vlinderheuvel, Le Roy, Sjef van der Molen etc.
Aandacht in de media voor Paul
- In ons tijdschrift Oase schreef Annemarie Broer in het winternummer van 2008 een uitgebreid artikel “De dagelijkse groenpraktijk van Buro Buiten Ruimte – vormgeving in uitvoering” over Buro Buiten Ruimte. Het was tevens het laatste en 72ste nummer onder eindredactie van Willy Leufgen en Marianne van Lier.
- In De Hovenier verscheen het artikel “Er zijn speelbedrijven die een totaal veilige speelomgeving willen bieden, dat vind ik onzin”. Paul van Eerd creëert speelplekken waar natuur en spelen hand in hand gaan.
- Atelier of Human Interest, Springweg 65 te Utrecht bood Paul van Eerd de mogelijkheid zijn “Groenkapel aan de Blauwkapelseweg” d.m.v. een Fotoexpositie aan een groter publiek te tonen.
