Tijdens de voorbereidingen voor het Wereldwijd Zomerfeest op 25 juni 2000 kwam Tine Bleijswijk, vrijwilligster bij Vluchtelingenwerk Beuningen (onze buren in het vm. klooster, waarmee we dit feest samen organiseerden), met het idee om kinderen ‘paradijsjes’ te laten maken. In appelkistjes, die waren in die omgeving ruim voorhanden. We lieten ons inspireren door een gedichtje: Een hof van Heden. Ik heb niet kunnen achterhalen wie het heeft geschreven.
Een hof van heden
In een veldboeket
zitten prachtige kleuren
van allerlei bloemen
met tientallen geuren.
Al die verschillen zijn mooi om te zien,
maar een vredige tuin
is nog mooier misschien.
Een tuin, waarin mensen
net als de planten
zich heerlijk voelen.
Gewoon naast elkaar
leven en groeien.
Maak zo’n tuin maar!
Het bleek een leuke activiteit, waar we heel wat kinderen een plezier mee hebben gedaan. Hieronder de trotse makers van een bijzonder fraai uitgevallen exemplaar.
Toen we in juni 2004 gevraagd werden een Springzaadkraam te bemensen op een open dag van De Kleine Aarde in Boxtel, kwamen we op het idee rondom die kraam een workshop ‘Paradijsjes maken’ te organiseren. Karim Muhyaddin hielp ons de kraam leuk aan te kleden en samen maakten we een doek met de tekst van het gedichtje om de kinderen te stimuleren een ‘paradijsje’ te maken, terwijl hun ouders zich konden verdiepen in al het Springzaadmateriaal dat in de kraam lag.
We hadden een dag eerder al ter plekke voldoende materiaal verzameld om paradijsjes te kunnen maken. Er waren ook heel wat groentekistjes aangesjouwd, maar er was zoveel belangstelling dat er later op de dag ook paradijsjes in allerlei andere soorten potten en pannen werden gemaakt. Weer een groot succes dus, getuige de foto’s hieronder.
Varianten
In 2007 stuurde Karsten Orth (speelnatuur-)ontwerper bij de gemeente Apeldoorn ons informatie over een workshop die hij had georganiseerd voor zijn collega’s, om ook hen van het belang van natuurlijk spelen te overtuigen. Na een inleiding met veel argumenten voor de aanleg van meer speelnatuur liet hij hen in een workshop op boomschijven de plek nabootsen waar ze in hun jeugd het liefst hadden gespeeld. De resultaten daarvan herinnerden ons aan de ‘paradijsjes’. Interessant waren vooral ook de toelichtingen die de makers van de mini-maquettes gaven. Karsten was bereid deze workshop ook te geven op 18 oktober 2007 in het koetshuis van Kasteel Groeneveld in Baarn, tijdens het symposium Vrij Spel voor Natuur en Kinderen.
Het maken van mini-maquettes, al dan niet in kistjes, is ook voor volwassenen een activiteit gebleken die veel creativiteit losmaakt. We hebben vanaf dat moment deze werkvorm regelmatig toegepast tijdens cursussen en workshops. Meestal op basis van natuurlijk materiaal, maar Hanneke van Vuure liet ons ook ervaren dat er interessante verhalen te vertellen zijn bij landschapjes gemaakt van afvalmateriaal.
