Aan de wieg van dit weekend zal wel een enthousiaste lezing van ons over de Nederlandse heem- en natuurtuinwereld hebben gestaan: begin jaren ’90 had Reinhard Witt, onze Duitse natuurtuincollega, ons daartoe tijdens ‘zijn’ jaarlijkse natuurtuindagen in Grünberg de gelegenheid geboden. Zodoende organiseerden we van 3 – 5 juni 1994 samen met de Duitse Naturgartenverein een programma vol highlights in Bloemendaal, Amstelveen, Arnhem en Nijmegen. Het lukte het Duitse tuintijdschrift “Kraut & Rüben” naar aanleiding van een wervende tekst van vier bladzijden van Reinhard Witt een dertigtal geïnteresseerden naar Nederland te lokken.
Het programma begon vrijdagavond na de maaltijd in De Refter in Beek-Ubbergen waar de groep verbleef, met een geactualiseerde lezing over de Nederlandse heem- en natuurtuinwereld.
De eigenlijke tuinreis begon op zaterdag 4 juni 1994 om 10 uur, na een busrit van ca. 1,5 uur bij Thijsse’s Hof in Bloemendaal en werd vervolgd met een uitgebreide namiddag in drie parken – Thijssepark, De Braak en Mauritsplantsoen – inclusief de gemeentekwekerij in Amstelveen, voor we weer terugreden naar de Refter in Beek-Ubbergen. Van tevoren hadden de deelnemers korte Duitstalige teksten over alle tuinen ontvangen.
Zondagochtend, tot in de vroege namiddag, bezochten we de buurtnatuurtuinen in het Arnhemse Spijkerkwartier en in Nijmegen-Bottendaal, vlak bij het station. Op al deze ‘buurtnatuur- en recyclingtuinen met dank aan Louis Le Roy’ had Ben J. Veld in de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw zijn onuitwisbare stempel gedrukt.
De excursie was een groot succes en leidde in de loop der jaren tot vele contacten heen en weer binnen de natuurtuinwereld van de beide buurlanden. Twee mooie voorbeelden: een van de deelnemers was de Düsseldorfer Klaus Spitzer (1932-2015), auteur van het inspirerende boek “Grün in der Stadt” en tevens initiatiefnemer en motor van het befaamde ecologische projekt “Ökotop” in Düsseldorf-Heerdt. Lees hier onze eerste briefwisseling. Een andere deelnemer was Axel Täumler uit het Oostduitse Sternberg. Hij hoorde bij een groep van drie mannen uit de regio Sternberg, nabij Schwerin, de hoofdstad van het Oostduitse bondsland Mecklenburg-Vorpommern. Zij vertegenwoordigden het ‘Landfrauenverband’ (de vrouwen hadden het dat weekend te druk met activiteiten rondom een ‘open dag’, vandaar…). Ze hadden informatiemateriaal dbij zich, dat ons zo aansprak, dat we graag ingingen op de uitnodiging om hun tuinen in Oost-Duitsland deze zomer nog te komen bekijken. En zo geschiedde, al twee maanden later… Axel zou, wederom nauwelijks een jaar later, 15 – 18 juni 1995, met een bus vol Oostduitsers naar Nederland komen! En passant verbond ons al gauw, tot in het nieuwe millenium, een boeiende correspondentie.