Wordt aan gewerkt
Hoewel we heel graag in de natuur zijn en daar ons steeds weer toe aangetrokken voelen, kunnen we ons ook prima vermaken in steden. In de praktijk gedragen we ons in steden net als in een natuurgebied; al dwalend ons laten verrassen door schoonheid. We zijn daar steeds, al dan niet bewust, naar op zoek. Soms is die schoonheid goed verstopt, Des te leuker als je het toch vindt!
Als er té veel grijsheid (middelmatigheid) in een stad is, voelen we aan dat het tijd wordt verder te trekken. Er zijn tientallen grote en kleinere steden waar dit niet voor geldt, waar we ons dus wél thuis voelden. Een aantal steden bezochten we meerdere malen, maar vaak bleef het bij de wens om nog eens terug te keren. Vooral als die stad (te) ver weg is van onze woonplaats, zoals bijvoorbeeld Talinn, de hoofdstad van Estland, en het wonderschone stadje Chefchaouen in Marokko. En er is natuurlijk ook altijd de concurrerende wens om nieuwe steden, dorpen en landschappen te ontdekken.
We beseffen natuurlijk dat we sommige steden die we bezocht hebben, niet voldoende kans hebben gegeven om tot ons favorietenlijstje door te dringen. Daar waren we bijvoorbeeld te kort, of met heel slecht weer – of onze verwachtingen klopten niet met de realiteit. Wat uiteraard meer over ons zegt dan over die steden.
Veel steden die ons bijzonder aanspraken zijn niet bepaald ‘Geheimtips’. Soms is het zelfs zo dat een heel mooie stad (denk aan Venetië of Amsterdam) te druk is geworden met mensen die – net als wij zelf – er lekker slenterend in lopen te genieten van de sfeer. De stad zelf is dan niet het probleem, maar wel het feit dat je, analoog aan de ‘bomen en het bos’, door de mensen de stad niet meer ziet. En soms zie je dan ook dat zulke door vele miljoenen mensen geliefde steden te veel aangepast worden aan de wensen van de massatoeristen en onleefbaar worden voor de inwoners.
Wat maakt een stad – in onze ogen – aantrekkelijk?
We hebben ons afgevraagd wat de redenen zijn dat we een stad aantrekkelijk vinden. En wel zó aantrekkelijk dat we er (ooit) naar terug willen keren. Deze stad nog eens willen beleven, in een ander jaargetijde, vanuit een ander perspectief. In zo’n stad kunnen we het ook niet nalaten eens de etalage van een makelaarskantoor te bekijken. Hoe zou het zijn om hier te wonen?
Factoren die een rol spelen om op ons ‘favoriete stedenlijstje’ te komen zijn o.a.
- Beleefbare geschiedenis – architectuur, stedenbouw
- Ligging aan een (grote) rivier met mooie bruggen
- Gezellige pleinen en parken, veel natuurrijk groen in de straten (b.v. geveltuintjes en boomspiegels). Mooie bomen.
- Levendige, veelal multiculturele wijken met speciale winkeltjes en horeca (terrasjes)
- Ruimte voor kinderen (vooral grote en kleinere natuurspeelplekjes, brede stoepen)
- Kunst in de openbare ruimte. Warme kleuren
- Interessante musea, kerken, bibliotheken en andere openbaar toegankelijke culturele instellingen.
Onderstaande buitenlandse steden voldoen aan minstens 5 van de 7 hierboven genoemde criteria:
- Barcelona
- Berlijn
- Istanbul
- Lissabon
- Parijs
- Praag
- Tanger
- Rome
Van bovenstaand lijstje miljoenensteden is Rome de enige stad waar we (nog) niet voor een tweede keer zijn geweest.
Daarnaast zijn er ook heel veel kleinere steden waar we heel graag waren, o.a.
- Avignon / Arles / Nîmes (Zuid-Frankrijk)
- Chartres
- Colmar / en andere Elzasstadjes
- Dubrovnik
- Freiburg im Breisgau
- Galway
- Gent
- Goslar / Quedlinburg / Hann. Münden en andere Duitse vakwerkstadjes
- Sevilla / Cordoba / Granada / Ronda
- Trier
- Venetië / Florence/ Genua / Sienna
- Winchester
In de vetgedrukte steden waren we meerdere keren..
Ook in Nederland kunnen we zo zeker 20 steden noemen waar we ons prettig hebben gevoeld. Geldt in elk geval voor de steden waar we gewoond hebben: Dordrecht, Groningen (3 maal!) en Utrecht (Marianne). Tot onze favoriete steden horen ook: Alkmaar, Amersfoort, Arnhem, Culemborg, Delft, Den Bosch, Deventer, Enkhuizen, Gorinchem, Gouda, Hoorn, Leiden, Haarlem, Leeuwarden, Maastricht, Middelburg, Zutphen, Zwolle.
Er zijn ook steden, zowel in Nederland als daarbuiten, waar we vooral de veerkracht van bewonderen. Die steden hebben in de tijd van hun bestaan een of vaak meerdere keren grote rampen meegemaakt: branden, overstromingen, epidemieën of – het ergste van alles – oorlogen. De eerste keer dat ons dit echt bewust werd was in Maagdenburg. Maar het geldt ook zeker voor de stad die bij ons om de hoek ligt, Den Helder en de stad waar Marianne is geboren en de eerste 3,5 jaar van haar leven heeft gewoond: Rotterdam.