Op 2 juli 2010, na de conferentie t.g.v. 20 jaar Learning through Landscapes in Winchester, arriveerden we tegen de middag op het Isle of Wight. We slenterden door het leuke, oude havenstadje Yarmouth en genoten van de weelderige, haast mediterrane groei en bloei in de tuinen en spontaan op de stoepen. Op de pier, informele strandjes en havenkades verzamelden we ontspannen en met veel plezier schelpen, wieren en ander zeeleven.
Net buiten het dorp kon je al heerlijk wandelen langs het estuarium van de rivier Western Yar die hier waaierend in de Noordzee uitmondt, een oude weg naar een oeroude begraafplaats en via een mooi wandelpad achter en langs tuinen, veld en een mooi landhuis. Oh zo Engels allemaal!
Dag 2, 3 juli 2010, wandelden we mooi langs de kust, en vervolgens door de glooiende binnenlanden met grote velden, holle wegen, lanen en bossen. Weer zo’n heerlijke, zomerse dag!
Dag 3, 4 juli 2010, een heerlijke zondagswandeling van Yarmouth langs het estuarium van de Yar, richting Freshwater, en dan over uiterst schrale kalkgraslanden naar de spectaculaire krijtkust in het Zuidwesten van het eiland. Terug via een meer heideachtig landschap. Van 10 – 18 uur, prima weer, heel afwisselend, en vooral ook nog vaak op de knie voor foto’s van een fascinerende flora. Er zijn zo van die dagen…
Dag 4, 5 juli 2010: onze laatste volledige vakantiedag op Wight, namen we een bus om ook nog iets te kunnen zien van de noordoostkust van het eiland. We bezochten het levendige kuststadje Ryde, mooi gelegen aan zee, met een enorm lange pier, zandstranden en mooie ´struinkust´. Natuur-kunst-”vergane glorie” ambacht??? Hier hadden we alleen al een dag kunnen blijven! Aan het einde van de rit – en bijna ook de vakantie – bezochten we onderweg nog een mooi gelegen begraafplaats en een dorpje. Geen idee hoe, waar en wat, maar mooi was het er!
Dag 5, 6 juli 2010. ’s Ochtends wandelden we nog eens, licht weemoedig, door het stadje Yarmouth, naar het estuarium, de jachthaven, het strand. Even afscheid nemen tussen 10 – 12 uur. Nog dezelfde avond, niet eens zo laat, waren we weer thuis op ons eigen eiland…
