Ons thuiseiland sinds 28 februari 2009
“En de Texelaars: welkom thuis”: zo wordt, wie zich aangesproken voelt, iedere keer weer begroet als je via Den Helder met de TESO-boot thuiskomt van een reis naar de vaste wal. En we blijven ons blijkbaar aangesproken voelen, want het raakt ons beiden nog steeds iedere keer weer als we zo verwelkomd worden!
Wonen op Texel is, sinds de prettige ervaring in 1974/1975 lange tijd een ‘optie in ons achterhoofd’ gebleven. Nadat we in de jaren 2006 en 2007 regelmatig langere perioden op het eiland waren om in alle rust aan Vrij Spel voor Natuur en Kinderen te werken werd die optie weer actueel. Op 28 februari 2009 zeiden we onze Beuningse kloostergenoten vaarwel en vertrokken we, geholpen door Hanneke van Vuure naar Den Hoorn, waar we een huis konden huren in de Herenstraat.
Daar zouden we ruim 7,5 jaar wonen. We waren in die periode naast ons werk voor Stichting Oase o.a. vanaf 2014 actief bij het Drijverhuus, Centrum voor kunst en cultuur, natuur en landschap, in de voormalige Jan Drijverschool in Den Hoorn. Eind september 2016 verhuisden we, geholpen door overbuurman Siem en Karim Muhyaddin, die op dat moment zelf in Den Burg woonde, van Den Hoorn naar De Potvis in ’t Horntje. Daar zouden we ons na een aantal jaren, samen met onze medebewoners, in gaan zetten voor de Potvistuin.
Texel heeft ons veel onvergetelijke ervaringen opgeleverd. Bijzonder fraaie en afwisselende natuurgebieden en landschappen beleven, is op het eiland niet alleen voor de vele toeristen, maar ook voor de bewoners zelf – en dus ook voor ons – een dagelijks terugkerende ‘reset’- mogelijkheid. In vrijwel ieder interview geven de bewoners aan dat ze genieten van de Texelse natuur: van het strand (de Hors!), de duinen, bossen, de Waddenkust en alle kleine en grote natuurgebieden en bijzondere landschappen die zich daartussen bevinden, zoals bijvoorbeeld Waalenburg en De Hoge Berg. Ieder jaar genieten we hier en op vele andere plekken weer van de miljoenen sneeuwklokjes, die de lente aankondigen.
Ook wat kunst en allerlei vormen van cultuur betreft wordt er, zeker gezien het geringe aantal inwoners, veel georganiseerd. Meteen al op de veerboot kun je de eerste gedichten lezen. Die boot heeft ons in al die jaren regelmatig naar ‘de overkant’ gebracht. Voor korte of langere reisjes, maar ook vaak om in Den Helder boodschappen te doen of naar de bibliotheek te gaan. We zagen deze stad in de loop van de tijd een ware metamorfose doormaken. Onder het thema ‘Gluren bij de buren’ besteden we op deze website ook bewust aandacht aan Den Helder, een stad, die het – ten onrechte vinden wij – maar moeilijk lukt van een ongunstige reputatie af te komen. Den Helder wordt voor ons steeds meer een goed voorbeeld van de veerkracht van steden.