De Hoge Berg

Ruim 15 meter hoog is hij, de Hoge Berg. Vanaf de veerboot zie je hem al aan de Waddenzeekant (oostkant) liggen. Je kunt wel nog 10 m hoger klimmen op Texel, op de hoogste duinen, de Seetingsnollen tussen Paal 17 en 21, niet ver van De Koog. Maar dit is de hoogste plek van een voor de Wadden unieke stuwwal uit de voorlaatste ijstijd, die grofweg van Oost tot Den Hoorn loopt.

Tussen Den Burg en Oudeschild is dit groene heuvellandschap met de kenmerkende tuinwallen, drinkkolken en schapenboeten van een subtiele schoonheid en volkomen terecht beschermd. Aan de oostkant ligt een aantal bosjes, waarvan het Doolhof de bekendste is. En direct daarnaast ligt ook het enige insectenreservaat van Nederland: de Zandkuil, een oude zandafgraving van slechts 0,74 hectare groot, die ontstond in 1742. Sinds 1925 is het terrein officieel natuurreservaat en het wordt beheerd door Natuurmonumenten.

Hoe uniek – én belangrijk voor de vorming van de hele Waddenzeekust! – het landschap(je) met al zijn natuur- en cultuurrijkdommen ook is, lang niet iedere bezoeker van Texel en het Waddengebied kent de Hoge Berg. Lees hier meer over het icoonlandschap!

Wij bezoeken het landschap zeer regelmatig en het hele jaar door, graag ook samen met bezoekers tijdens een fietstocht over zuidelijk Texel. Favoriete motieven: de massale voorjaarsbloei van krokussen en wilde hyacinten; het heerlijk frisse groen van oude bomen (zo zeldzaam op Texel!) in het voorjaar, maar ook de kleuren in de herfst; de verrassend spannende en diepe kuil naast de doolhof, geliefde speelplek voor (grotere) kinderen.

Maar ook de mini-holle weggetjes tussen de tuinwallen – tuunwallen op zijn Texels – die het landschap zo karakteristiek maken; de begraafplaats van Oudeschild met zijn verrassende grafversieringen en voorjaarsbloeiers; de picknickbanken op een van de hoogste plekken van de Hoge Berg resp. in het Doolhof; groeiplekken van Zwartmoeskervel; het insectenparadijs De Zandkuil (zie boven) naast de Doolhof met z’n leemkuil…