Oase Zomerfeest, 7 augustus 1999

i.s.m. Galerie De Nieuwe Gang en Stichting Vluchtelingenwerk Beuningen

Zo kort voor de milleniumwisseling durfden we, na 6 jaar ploeteren, een eerste coming-out – het tonen van de binnen- en buitenruimtes van Stichting Oase – voor een ruimer publiek aan. Mede dankzij onze beide buren, Galerie De Nieuwe Gang en Stichting Vluchtelingenwerk Beuningen lukte het ons een interessant, gevarieërd programma samen te stellen.

De hele week vóór 7 augustus was het heerlijk weer – tja, hoe je het ook wendt of keert: deze zondag was totaal verregend. En achteraf gezien zijn we alleen nog verbaasd, dat we in 2000 en 2003 toch weer Oase Zomerfeesten durfden te organiseren. Onnozel of hardnekkig?

Een geluk bij het ongeluk was natuurlijk, dat we veel binnenruimtes ter beschikking hadden: de ruimtes van onze buren, Vluchtelingenwerk en galerie De Nieuwe Gang en, alhoewel allemaal nog in de afrondingsfase, toch ook onze eigen Oaseruimte, en ons lemen paviljoen. Zo konden we het hele programma, behalve de tuinrondleidingen en het waterdiertjesonderzoek, toch droog plaats laten vinden.

Maar ondanks de nattigheid liep Willy braaf z’n beide rondleidingen door de tuin en de beide sliertjes die om 14 uur en om 16 uur achter hem aanliepen waren nog lang genoeg om zich niet eenzaam te voelen. Geduldig liepen ze met hem door de nog jonge tuin in wording.

Vlakbij was de binnenruimte van het lemen huis al behoorlijk geriefelijk en herkenbaar voor wie ooit later nog eens op bezoek was. Alleen de witte kalk-caseïneverf zat nog niet op de ronde muren en de bakstenen vloer was nog een zandbak. Bert van den Linden speelde er zijn zelfgecomponeerde “Brabantse liederen” en Willem Iven, eco-tect en welbekend columnist in (niet alleen) Oasekringen vertelde er zijn verhalen “met de zachte G”.

Een stuk treuriger en verlatener was de markt met kraampjes, maar zelfs daar was nog relatieve drukte bij de kraam van Stichting Oase – verkoop van eigen produkten en consumptiebonnen vooral – en de stand met de bakjes vol waterdieren, waar Wim Niemansverdriet als oude NME-rot-in-het-vak de kinderen en volwassenen wel wist te boeien!

Galerie De Nieuwe Gang zorgde natuurlijk ook voor droge ruimtes en een idee/beeld van recentelijk werk van kloosterbewoners. Klooster-medebewoner Luc Sijsma stelde zijn werkruimte ter beschikking voor spelende kinderen resp. voor de tekeningen van zijn zoons Jacob, Petrus en Justus.

Blijft nog de muziek en het bijzondere eten – b.v. Somalische sambuzi’s – en drinken te vermelden: een gelegenheidsband van jong en oud, liefhebber en professional, speelde onder een partytent, en dankzij onze buren van Vluchtelingenwerk en de buren van De Weeropper, een nabije fruitboerderij met vers fruit en versgeperst sap, was er uit een aardig lijstje eten en drinken te kiezen.

Eigenlijk lijkt het zo toch nog een aardig feest… ons logboek bevestigt dat ook nog eens: “Praktisch altijd regen en toch geslaagd. 155 mensen konden we met ”naam en toenaam” achterhalen. Hoog gehalte aan oude bekenden, goede voordrachten, aardige kramen (met Piet Aarts, antiquariaat uit Oosterbeek, afspraak tot betere samenwerking), veel hulp van Diny, Ruud v. K., Ruud H. Tot ’s avonds laat nog met Pieter van Balkum, zijn vriendin Marjanne, Ruud v. Kempen, de Iraakse vrienden Karim, Ayad, Talal en kinderen, Saskia, Henk en Joost vuurtje gestookt en op een reuzenberenklauw ‘gedidgeridoot’. Prachtige nacht nog: in ongelofelijke mistsfeer over vijver en ‘domein’ gekeken. Feest gaan we herhalen, en dan met mooi weer!”