Eigenlijk broedden we al langer op een heel bijzonder idee om Rob Leopold onze grote waardering voor alles wat hij voor Stichting Oase en ons persoonlijk tot zijn overlijden in juni 2005 betekende, in een of andere vorm te tonen. Toen Hein Koningen op 11 april 2015 tijdens de lentebijeenkomst van Stichting Oase na 22 jaar zijn definitieve afscheid als voorzitter bekend maakte, gold voor hem iets vergelijkbaars.
En toen bedacht Willy op een vroege zondagochtend, fris en vrolijk kijkend naar de Bronzen Spreeuw op de boekenkast: that’s it, eureka! Als Stichting Oase hebben we in 2006 de Heimans & Thijsseprijs ontvangen, waarom zouden we zelf, op onze beurt, niet anderen loven en prijzen met een prijs die benoemd is naar twee mensen die voor het hele Oase Netwerk ook heel veel betekenen of betekend hebben???
De coming out voor een groter publiek zouden we nog tot 12 december 2015 uitstellen: de bijeenkomst t.g.v. het het 100ste nummer van ons tijdschrift Oase leek ons een zeer geschikt moment voor de lancering van dit plan. En zo geschiedde helemaal aan het einde van dit gedenkwaardige feest in het NIVON-huis in Dordrecht!
21 maart 2016 begon het voorbereidingsproces tijdens een informele brainstormsessie samen met Ans Leopold-Teunisse en Hein Koningen bij ons thuis op Texel. Aan de hand van een vragenlijst zetten we de eerste, belangrijke en richtingwijzende stappen (die staan in rode letters achter de vragenlijst boven).
Het zou nog bijna 2,5 jaar duren voor de prijs definitief voor de eerste keer werd uitgereikt. Het voorbereidingscomité groeide zoals gewenst met twee gerenommeerde vrienden van de naamgevers van de prijs, Johan Heirman uit Gent en Prof. Dr. Erik de Jong uit Amsterdam. Er vonden bijzondere ontmoetingen in Amsterdam plaats, eenmaal in Artis (waar Erik de Jong als bijzonder hoogleraar op de zg. Artis-leerstoel werkte), een tweede keer in een bekend journalistencafé, Scheltema. Erik moest al gauw om gezondheidsreden bedanken en werd vervangen door Leo den Dulk, tuinhistorisch onderzoeker en publicist, welbekend bij een groter publiek als Mien Ruys-biograaf. Mensen met drukke agenda’s…
En dan nog zoeken naar een kunstenaar die een waardig symbool voor onze prijs zou kunnen creëren: uiteindelijke kwamen we, niet helemaal toevallig, ook in Amsterdam, bij een oude bekende Oasevriendin, Hester de Beus, terecht. Haar Geel morgenster-beeldje vonden we passend en niet te kwetsbaar om als wisselprijs voor langere tijd te fungeren. In het kader van onze tweede ontmoeting in Amsterdam hebben we haar ook in haar atelier bezocht en gezamenlijk de knoop doorgehakt. Uiteindelijk kostte het nog weer de nodige tijd tot we binnen de kaders van het feest ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van Stichting Oase in Utrecht, 22 september 2018, de naar ons idee passende entourage vonden en samen ontspannen met elkaar de prijsuitreiking vierden.
Na de eerste prijsuitreiking waren we natuurlijk benieuwd of er ooit een vervolg komt en wie dan in de prijzen zou vallen…
‘Dankzij’ Corona werd ons geduld nog wat jaartjes extra op de proef gesteld, en er waren momenten dat we ons bij de eenmaligheid van de prijsuitreiking begonnen neer te leggen. Des te verheugder waren we toen we ergens in de zomer van 2023 – vijf jaar na de eerste prijsuitreiking – hoorden, dat er tijdens de tweede Oase Netwerkdag in Gouda, 7 oktober 2023 aan het eind van een fijn dagprogramma de tweede uitreiking Rob Leopold & Hein Koningenprijs plaats zou vinden. We meldden ons gauw aan – na jaren weer eens een warm “Oasefamiliebad”! – en werden -nemen we aan- net zo positief verrast als velen van de aanwezigen: Chantalla Pleiter, dat was toch die vrouw die beschreven werd in een artikel in het zomernummer 2023, dat ons zo aansprak?!? Het deed ons heel goed om ‘de Morgenster’ in handen van haar, een kunstenaar en natuurliefhebber, te zien want: “… juist in deze tijden hebben we veel meer nodig dan geld of inzet. Essentieel is nu om ons te verwonderen en geïnspireerd te raken en aan de slag te gaan”. We sluiten ons graag aan bij deze laatste regels van het juryrapport. En aan Chantalla: van harte gefeliciteerd, hopelijk lukt het je ook in de toekomst nog velen te inspireren!!!
We zagen tijdens haar presentatie tot ons plezier dat Henk Pleiter, Chantalla’s vader, zijn planten(kweek)kennis, stapelkunst etc. in haar werk mag inbrengen en ook de invloed van haar moeder, Gerda Noordam, is voor ons herkenbaar. We ervaren deze prijs dus ook een beetje als een prijs voor deze twee pioniers, die zo goed hun liefde voor wilde planten theatraal vorm hebben gegeven!